کد مطلب:320160 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:745
سوره طه آیات 117 تا 123
گفتیم: ای آدم، این دشمن تو و همسر توست، شما را از بهشت بیرون نكند، كه نگونبخت شوی كه تو در بهشت نه گرسنه می شوی و نه برهنه می مانی. و نه تشنه می شوی و نه دچار تابش آفتاب. شیطان وسوسه اش كرد و گفت: ای آدم، آیا تو را به درخت جاویدانی و مُلكی زوال ناپذیر راه بنمایم؟از آن درخت خوردند و...
بنا بر آنچه آمد، اگر بخواهیم این ماجرا را از زبان قرآن بشنویم و از آن عبرت بگیریم، نقل قرآن این چنین است:
خداوند متعال اولاً به حضرت آدم(ع) تذكر میدهد شیطان دشمن وی است. فَقُلْنا یا آدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَكَ وَ لِزَوْجِكَ اما شیطان با حیله گری و دروغ جناب آدم و حوا را فریب می دهد فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّیْطانُ. سپس خداوند چنین خطاب می كند: ناداهُما رَبُّهُما أَلَمْ أَنْهَكُما عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَ أَقُلْ لَكُما إِنَّ الشَّیْطانَ لَكُما عَدُوٌّ مُبینٌ و درپی آن، ذكر هبوط آدم به زمین می شود. سپس خود خداوند خطاب به فرزندان آدم می كند و آنان را از شیطان تحذیر می كند یا بَنی آدَمَ لا یَفْتِنَنَّكُمُ الشَّیْطانُ این درسنامه ای است كه قرآن در آن ماجرا برای فرزندان آدم تدریس می نماید.
واقعیت این است كه در كلام قرآن، سبب این حرمان، نزاع و جدال جناب آدم با شیطان نیست بلكه به عكس، پذیرش سخن اوست كه مایه ی آن شده است. لذا خداوند بعد از این اتفاق، یادآوری می كند كه"مگر من نگفته بودم كه او دشمن آشكار شماست؟"
روشن است كه گزارش و درسنامه جناب عبدالبهاء به هیچ روی قابل جمع با گفتار قرآن نیست.
بنا بر آنچه آمد، اگر بخواهیم این ماجرا را از زبان قرآن بشنویم و از آن عبرت بگیریم، نقل قرآن این چنین است:
خداوند متعال اولاً به حضرت آدم(ع) تذكر میدهد شیطان دشمن وی است. فَقُلْنا یا آدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَكَ وَ لِزَوْجِكَ اما شیطان با حیله گری و دروغ جناب آدم و حوا را فریب می دهد فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّیْطانُ. سپس خداوند چنین خطاب می كند: ناداهُما رَبُّهُما أَلَمْ أَنْهَكُما عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَ أَقُلْ لَكُما إِنَّ الشَّیْطانَ لَكُما عَدُوٌّ مُبینٌ و درپی آن، ذكر هبوط آدم به زمین می شود. سپس خود خداوند خطاب به فرزندان آدم می كند و آنان را از شیطان تحذیر می كند یا بَنی آدَمَ لا یَفْتِنَنَّكُمُ الشَّیْطانُ این درسنامه ای است كه قرآن در آن ماجرا برای فرزندان آدم تدریس می نماید.
واقعیت این است كه در كلام قرآن، سبب این حرمان، نزاع و جدال جناب آدم با شیطان نیست بلكه به عكس، پذیرش سخن اوست كه مایه ی آن شده است. لذا خداوند بعد از این اتفاق، یادآوری می كند كه"مگر من نگفته بودم كه او دشمن آشكار شماست؟"
روشن است كه گزارش و درسنامه جناب عبدالبهاء به هیچ روی قابل جمع با گفتار قرآن نیست.